نمیدونم چرا وقتی آهنگهای کوهن رو گوش میدم خیلی یاد داستانهای شلدون می افتم… دلیلش رو نمیدونم!!!
محبوبترین آهنگ کوهن از نظر من “Everybody Knows” هست. آهنگی فوق العاده که جدا از ترانه قوی، و صدای منحصربفرد کوهن، موزیک دلنشینی هم داره که کاملاً در راستای اهداف و مفهوم آهنگ قرار داره… کافیه موقع گوش دادن به تک مضرابها و نوای دل انگیز ماندولین دقت کنیم… یجوری ضرب آهنگ و صدای ماندولین تو این آواز پر از طعنه هست… حقیقتاً تنظیم حرفه ای داره… هرجا صدای ماندولین میاد میتونم لبخند موزیانه کوهن و بقیه رو تصور کنم… به این میگن استفاده موزیانه از ساز… یجورایی استفاده بزاری محسوب میشه.
این آهنگ به حقایق تلخ و عریان اطرافمون اشاره میکنه که همه میدونیم پشت ماجرا چه خبره، ولی خب به روی خودمون نمیاریم و در ادامه بشکلی خیلی فنی این حقیقت تلخ رو به خیانت هم تعمیم میده…
ارجاعات زیادی داره که بیشترش به خود آمریکاییها برمیگرده ولی در کل مشکلی برای فهمش وجود نداره… الان به لطف تب سریال های امریکایی، حتی بچه های دبستانی هم تیکه کلام های مواد فروشهای هارلم رو از بر هستند…
در کل ساختار طعنه آمیز و زیبایی داره… آهنگ رو زیرنویس دار کردم مدتها پیش و اگه دوست داشتید از این لینک دانلودش کنید و اگه با جت آدیو (ورژن ۶ به بالا) گوش کنید متن شعر رو بصورت زمان بندی شده میتونید ببینید.
ولی واقعاً جای سئوال داره چرا من همش یاد سیدنی شلدون می افتم وقتی اهنگهاش رو میشنوم… شاید بخاطر اینکه قدیمها موقع خوندن کتابهای شلدون همش کوهن گوش میدادم!!! شاید دلیلش این باشه … چون موقع هری پاتر خوانی همش الساندرو سافینا گوش میدادم و الان هروقت صدای سافینا میاد یاد هری پاتر می افتم. و هر وقت هم “Da Buzz ” گوش میدم یاد بافندگی حلقوی ۱ می افتم.
بهرشکل همه میدونند که…
That’s how it goes
.
.
.
Everybody knows that you love me baby
Everybody knows that you really do
Everybody knows that you’ve been faithful
Ah give or take a night or two
یک پاسخ به «… همه میدونند که»
چه جالب. آهنگ phantom of oprah هم منو یاد دکتر جدی می اندازه
پاسخ مسعود زمانی : جالبه… یادم باشه به دکتر بگم این موضوع رو